Έξοδος του Μεσολογγίου: Πώς μπορούμε να πάρουμε ως παράδειγμα το έργο των αγωνιστών για να βελτιώσουμε την δική μας καθημερινή συμπεριφορά.

Γράφει ο Χάρης Σουμελίδης

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την αρχή της ελληνικής επανάστασης για την απελευθέρωση του Τουρκικού ζυγού ήταν η πολιορκία του Μεσολογγίου.

Οι δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος κατά την πολιορκία ήταν η έλλειψη τροφής η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει την ανάγκη να γίνουν οι άνθρωποι κανίβαλοι. Οι Έλληνες υπέμεναν όλες αυτές τις κακουχίες, διότι ως περήφανος λαός δεν ήθελαν να παραδοθούν. Η πίστη τους για ελευθερία από την πολύχρονη κατοχή των Τούρκων τους έκανε να υπομένουν οποιαδήποτε κακουχία. Αυτό επίσης φαίνεται από την απάντηση της Ελληνικής Κυβέρνησης του Ναυπλίου όπου ήθελε να δείξει την αποφασιστικότητα των Ελλήνων ότι σε καμία περίπτωση δεν θα παραδοθούν και ότι είναι διατεθειμένοι να φτάσουν στην τελική νίκη.

Οι χαρακτηριστικές ήταν οι πολεμικές αρετές των αγωνιστών, όπως η γενναιότητα, η εργατικότητα και η συνεργασία καθώς επίσης και οι ψυχικές αρετές, δηλαδή η υπομονή και η ομοψυχία. Σημαντικότερες ήταν η γενναιότητα, διότι δεν έδειχνε φόβο και αυτό τον έκανε ατρόμητο στη μάχη και η υπομονή διότι δεν έδειχνε βιασύνη και αυτό τον βοηθούσε να πάρει τις σωστές αποφάσεις.

Η δίψα των αγωνιστών για την ελευθερία ήταν τόσο μεγάλη όπου καμία συνθήκη δεν θα τους επηρέαζε και όλα αυτά διατηρούμε σήμερα ως Έλληνες με παράδειγμα τη συνολική συμπεριφορά που επιδείξαμε κατά την περίοδο της καραντίνας λόγω της πανδημίας. Αξιοσημείωτο ήταν το υψηλό ηθικό της φρουράς, διότι αντιμετώπιζε τις κακουχίες με θάρρος. Αξιοθαύμαστη επίσης ήταν ο αγώνας στο πλάι των Ελλήνων των ξένων υπηκόων, όπως του Ι.Μάγερ σε επιστολή του λίγο πριν την έξοδο αναφέρει το πόσο υπέφεραν από την πείνα, την δίψα και τις διάφορες ασθένειες. Ακόμη και η συμβολή να υπάρχει μια εφημερίδα τότε ήταν πολύ χρήσιμη, διότι ενημέρωνε για τα γεγονότα μέσα από την ελληνική ματιά και όχι την τούρκικη που πιθανώς να ήταν διαφορετική και αποτελούσε επίσης μέσω για την εξύψωση του ηθικού των Ελλήνων. Η ηρωική έξοδος των Μεσολογγιτών τόνωσε το ηθικό και την ψυχολογία των υπολοίπων Ελλήνων ώστε να συνεχίσουν τον αγώνα. Πιστεύω ότι οι Μεσολογγίτες πήραν την απόφαση για έξοδο, γιατί δεν μπορούσαν να μείνουν άλλο πολιορκημένοι και έπρεπε να δοθεί ένα τέλος με οποιοδήποτε κόστος. Στη σημερινή εποχή το μόνο που μοιάζει η κατάσταση είναι ότι και τότε και τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν εχθρό. Διαφέρει ότι τότε ο εχθρός ήταν ορατός ενώ τώρα είναι αόρατος και επίσης τότε παλεύαμε για την ελευθερία μας από τους Τούρκους και τώρα παλεύουμε για την υγεία μας.

Σήμερα ως περήφανος λαός θα πρέπει να συνεχίσουμε να έχουμε ομοψυχία, γενναιότητα, αλληλοβοήθεια, υπομονή και να κάνουμε ότι είναι καλύτερο για όλους.

Γράφει η Άννα Κοσμίδου

Σε αυτό το κείμενο θα μιλήσουμε για το πως μπορούμε να πάρουμε ως παράδειγμα το έργο των αγωνιστών για να βελτιώσουμε την δική μας καθημερινή συμπεριφορά.

Οι Μεσολογγίτες αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα όπως όταν ήταν πολιορκημένοι για ένα χρόνο, ότι 1740 άνθρωποι προσβλήθηκαν από ασθένειες και ότι αναγκάζονταν να φάνε ό,τι βρουν.

Η φρουρά του Μεσολογγίου ήταν υπομονετική και εργατική. Δεν συγκρίνονταν με κανέναν στην συνεργασία και την ομοψυχία. Στον πόλεμο μπορούσες να την παρομοιάσεις με τα πιο άγρια και τρομερά ζώα. Τρομεροί και σκληροί ήταν την ώρα του πολέμου με τους εχθρούς και άγγελοι μεταξύ τους. Τον πληγωμένο τον έπαιρναν αμέσως πέντε-δέκα σύντροφοι του, τον κουβαλούσαν μετά χαράς χωρίς να τους φαίνεται βάρος.

Η ελευθερία, η ειρήνη και η δικαιοσύνη ήταν τα πανανθρώπινα ιδανικά που χαρακτήριζαν τον αγώνα των Μεσολογγιτών.

Οι Μεσολογγίτες ήταν συνεργατικοί, φιλικοί και ειρηνικοί μεταξύ τους. Αγαπούσαν την πατρίδα τους και θα έκαναν τα πάντα για αυτήν. Εμείς πρέπει να μοιάζουμε στους Μεσολογγίτες για να δικαιωθεί ο αγώνας τους και να βελτιώσουμε την καθημερινή συμπεριφορά μας.

Γράφει ο Νίκος Μακρίδης

Οι Μεσολογγίτες δεν είχαν φαγητό νερό και λόγω αυτών των ελλείψεων πέθαιναν. Επίσης δεν είχαν φάρμακα για να γιατρεύουν τους άρρωστους ανθρώπους .

Όμως είχαν διάθεση συνεργασίας, ομοψυχία ,υπομονή εργατικότητα και πίστευαν πως θα τα καταφέρουν και αυτό τους βοήθησε πολύ.

Πίστευαν ότι θα ελευθερωθούν και αυτό τους βοήθησε όλους ψυχικά.

Σήμερα με τις πράξεις μας πρέπει να δικαιώσουμε την εργατικότητα και την συνεργασία τους.